Polerowanie samochodu od A do Z

Powłoki lakiernicze samochodów osobowych codziennie narażone są na różnego rodzaje uszkodzenia mechaniczne lub atmosferyczne. Defekty mogą również powstawać na skutek mycia ręcznego lub mechanicznego (na myjniach szczotkowych). W przypadku mycia mechnicznego uszkodzenie powłoki jest nieuniknione dlatego całkowicie odradza się korzystanie z tego typu myjni. Myciem ręcznym możemy zminimalizować powstawanie mikro rys poprzez mycie samochodu metodą na dwa wiadra (w jednym znajduje się czysta woda do płukania gąbki lub rękawicy z mikrofibry, a w drugim szampon lub inny środek myjący).

Również ptasie odchody, żywice oraz inne substancje mogą zostawiać ślady na elementach naszego samochodu w postaci znamion na lakierze bezbarwnym, którym możemy zapobiec poprzez szybkie usunięcie ich z powłoki lakierniczej. 

Wszystkie wyżej wymienione niedoskonałości można usunąć poprzez polerowanie ręczne lub mechaniczne. Do polerowania ręcznego używa się mikrofibry lub pada polerskiego wraz z pastą ścierną. Trzeba pamiętać aby mikrofibre lub pada nie dociskać zbyt mocno do elementu polerowanego, nadmiar pasty ścieramy mikrofibrą. Gdy efekt jest niezadowalający to musimy powtórzyć czynność jeszcze raz z użyciem agresywniejszej pasty. Przed przystąpieniem prac polerskich ręcznych lub maszynowych powinniśmy odpowiednio przygotować samochód. 

Krok 1. Dokładne mycie pojazdu metodą na dwa wiadra.

Stosując tą metodę mamy pewność, że dokładnie pozbędziemy się zanieczyszczeń bez powstawania kolejnych defektów. Najczęściej wiadra używane w tej metodzie wyposażone są dodatkowo w separatory brudu, które oddzielają zanieczyszczenia z samochodu od wody, które mogłyby przyczynić się do powstawania kolejnych rys.

Należy pamiętać o myciu nie tylko zewnętrznych elementów ale również karoserii wnęk, szyb, komory silnika, plastików oraz felg.

Krok 2. Osuszanie.

Do tej czynności możemy użyć dobrej jakości ręcznika lub sprężonego powietrza. Wieloetapowe mycie nadal może pozostawić po sobie mikro zanieczyszczenia, które mogą przyczynić się do powstawania kolejnych rys podczas procesu suszenia. Najlepszą metodą jest przykładanie ręcznika tak aby przylegał do całej powierzchni. Jest to proces pracochłonny lecz pozwala na zminimalizowanie powstawania kolejnych uszkodzeń powłoki przed następnymi etapami przygotowującymi elementy do polerowania.

Krok 2. Dekontaminacja 

Jest to również proces mycia lecz przy użyciu specjalnych środków i do usuwania osadów przemysłowych, drogowych, metalicznych oraz organicznych których nie jesteśmy w stanie zmyć po przeprowadzeniu kroku 1. W zależności od zanieczyszczenia dobieramy odpowiednie środki. Najczęściej powstające na polskich drogach zanieczyszczenia to smoła i asfalt, których możemy pozbyć się za pomocą środków na bazie rozpuszczalników, parafiny i olejków cytrusowych nanosząc je z opryskiwacza pozostawiając do momentu, aż zanieczyszczenia zaczną się rozpuszczać (trwa to około 5 minut). Po usunięciu smoły i asfaltu należy spłukać środek z elementów. 

Do zanieczyszczeń metalicznych powstających najczęściej z klocków hamulcowych stosujemy środki o charakterystycznym zapachu zgniłych jaj i ,,krwawieniu” po ich aplikacji.

Felgi oraz elementy najbliżej położone są najbardziej narażone na powstawanie tych zanieczyszczeń. Po aplikacji środka wystarczy odczekać kilka minut a następnie spłukać wodą lub dodatkowo użyć specjalnych szczot w przypadku felg lub mikrofibry do elementów sąsiadujących.

Ostatnim etapem dekontaminacji może być glinkowanie, przy użyciu plastycznych mas zawierających cząsteczki ścierne( te same stosowane są w pastach polerskich) oraz środków powodujących poślizg jak np. woda z dodatkiem szamponu lub dedykowanych preparatów stosowanych do tego procesu. Rozróżniamy trzy rodzaje glinki - glinka miękka, która usuwa tylko delikatne zanieczyszczenia, bezpieczniejsza dla lakieru i łatwa w formowaniu - dedykowana dla osób początkujących. Glinka średnio twarda usuwa dużo więcej zanieczyszczeń niż glinka miękka ale kosztem większego ryzyka zarysowania lakieru przeznaczona do profesjonalnego użytkowania. Glinka twarda dzięki swojej strukturze pozwala na dużo szybsze i dokładniejsze pozbycie się zanieczyszczeń z samochodu niż dwie wyżej wymienione glinki, lecz przy złym użytkowaniu może spowodować najwięcej zarysowań. Po wybraniu odpowiedniej glinki możemy rozpocząć usuwanie osadów. Pierwszą czynnością jest uformowanie owalnego i płaskiego kształtu z około 40 gramowego kawałka. Następnie aplikujemy na karoserie środek poślizgowy i delikatnie dociskając masę przecieramy w miejscu zabrudzeń. Po zakończeniu procesu glinkowania samochód należy opłukać i osuszyć.

Krok 3. Polerowanie 

Polerowanie nazywane również korektą lakieru jest usunięciem niedoskonałości (rys, swirle i zmatowienia) z powłoki lakierniczej. Proces polerowania możemy przeprowadzić w kilku etapach w zależności od koloru oraz stopnia uszkodzenia. Odpowiedni dobór past, gąbek, padów i futer polerskich pozwoli nam na szybkie i efektywne podniesienie kondycji wizualnej naszej powłoki lakierniczej w samochodzie. W pierwszej kolejności musimy dobrać maszynę polerską głównie dzielimy je na rotacyjne i oscylacyjne. Maszyny rotacyjne są najpowszechniejszymi urządzeniami polerskimi dostępnymi na rynku do polerowania wstępnego ponieważ posiadają większe możliwości ścierne. Maszyny oscylacyjne(mimośrodowe) wykonują zmienne ruchy obrotowe, dzięki czemu dużo trudniej jest przegrzać lub przypalić lakieru. Polerki tego rodzaju najczęściej używane są w drugim i trzecim etapie polerowania w celu usunięcia mikro rys oraz uniknięcia powstawania hologramów. Kolejnym etapem jest dobór tarcz ściernych i past polerskich. Głównym zadaniem gąbki polerskiej, pada lub futra jest mechaniczne usunięcie warstwy powłoki lakierniczej w celu usunięcia rys i defektów powstałych na skutek uszkodzeń mechanicznych i warunków atmosferycznych. Rozróżniamy gąbki polerskie z pianki poliuretanowej i pady ze względu na twardość. Im twardsza gąbka lub pad tym większa jest jego ścieralność. Miękkie tarcze używane są do usuwanie delikatnych zarysowań, usuwania hologramów i do podbijania głębi koloru. Wszystkie wyżej wymienione gąbki zastosowane z odpowiednimi pastami doprowadzą powłokę naszego lakieru do oryginalnego stanu. Pasty polerskie możemy podzielić na pasty ścierne lub agresywne, pasty uniwersalne, pasty wykańczające, pasty onestep oraz woski ochronne. Pasty polerskie wstępne charakteryzują się gruboziarnistą strukturą, dzięki której proces polerowania przebiega dużo szybciej i w połączeniu z twardą lub średnio twardą gąbką uzyskujemy powłokę pozbawioną defektów i rys.